+31 (0) 314 - 368 500
sales@rabelink.nl

Gebroederlijk voor het goede doel naar Roemenië

Reisverslag – uit ons personeelsblad RabeL!NK, editie 2 van 2021

Als AOW’er houdt Herman Bussink er niet van om stil te zitten. En dus doet hij niet alleen koppelwerk voor Gesink, maar zet hij zich ook in voor het goede doel. Afgelopen zomer reed Herman samen met zijn broer Theo en met de halfbroers Wim Hengeveld en Leo Kuiper naar Roemenië, om belangrijke hulpmiddelen over te brengen. Een reisverslag van een bijzondere trip.

Vanuit De Heurne (Leo en Herman), Breedenbroek (Wim) en Dinxperlo (Theo) vertrokken de vier vrijwilligers op donderdagavond 29 juli voor hun humanitaire rit met twee trekkers-opleggers naar Jibou in Roemenië, om daar twee opleggers vol met onder andere ziekenhuisbedden en kleding af te leveren. Herman, net als Theo en Wim als chauffeur actief voor Gesink, maakte een verslag van hun week voor het goede doel.

Wim & Leo (links) voor de DAF van Bakker Bedrijfswagens uit Doetinchem en Herman & Theo (rechts) bij de wagen van SLV uit Varsseveld.

Er kwamen op zaterdagavond, bij aankomst in Jibou, direct tientallen mensen aan om te helpen lossen.

“De rit was eigenlijk al gepland in oktober 2020. Maar ja, corona…”, zegt Herman over de reis die ze afgelopen zomer dan toch nog maakten in opdracht van twee stichtingen uit Aalten: de stichting Christenhulp Oost-Europa Aalten-Bredevoort en de stichting Roemenië Aalten-Salaj. De vier chauffeurs bleken niet de enigen die zich (bijna) belangeloos wilden inzetten voor het goede doel. “Leo had vorig jaar al heel wat voorwerk gedaan: hij had maar liefst zeventien sponsoren gevonden die bereid waren een deel bij te dragen”, vertelt Herman. Zo werden 2 x 400 liter diesel gesponsord, de beide DAF’s reden bijna gratis mee, de opleggers voor een habbekrats, ze mochten bij een supermarkt voor 100 euro gratis boodschappen doen en zo’n tien bedrijven gaven geld. “Ook hoefden we in Duitsland en Hongarije geen Maut te betalen. En dat scheelt heel wat slokken op een Palenka!”

Twee dagen na vertrek, op zaterdagavond, bereikten de mannen hun eerste halte in Jibou (niet ver van Baia Mare, in het noordwesten van Roemenië). “Er kwamen direct tientallen mensen aan om te helpen lossen. Mooi!” In één oplegger zaten dertig ziekenhuisbedden bestemd voor een klein ziekenhuis in Jibou. Dezelfde avond nog leverden de mannen deze af bij dit ziekenhuis. “Een dag later spraken we daar mensen”, zegt Herman. “Ze waren zeer enthousiast over de kwaliteit van de bedden. We werden uitvoerig bedankt, ook voor de geleverde kleding.”

De mannen hadden tussendoor tijd om van een biertje te genieten. Van links naar rechts Theo en Herman Bussink, Wim Hengeveld en Leo Kuiper.

Daarna was er ook tijd voor ontspanning: “Zondag een rustdag voor mens en machine. Wat doe je dan? Juist: wandelingetje, terrasje, zwembadje, barbecuetje.” Ondertussen kregen de chauffeurs bovendien een indruk van de omstandigheden in Roemenië. “Weer is het ons opgevallen dat er nog flinke verschillen bestaan in het dagelijks leven aldaar. Paard en wagen worden afgewisseld door de modernste landbouwmachines. Krakkemikkige fietsjes worden ingehaald door zoevende limousines. Jongelui met mobieltjes wonen in bouwvallen. Wegen worden wel beter…”

Er bestaan in Roemenië nog flinke verschillen in het dagelijks leven. Er wordt gebruikgemaakt van de modernste landbouwmachines, maar ook paard en wagen komen nog voor in het straatbeeld.

Dat geldt overigens nog niet voor alle wegen. Want op vier uur afstand (190 kilometer, wat iets zegt over zowel het bergachtige gebied met haarspeldbochten als de niet altijd optimale conditie van het wegdek…) lag de tweede plaats van lossen, waar de Achterhoekers op maandag naartoe reden met onder meer kleding, kinderspeelgoed, serviesgoed, meubeltjes en incontinentiemateriaal. “Ook in dit afgelegen dorpje werden we hartelijk ontvangen. En weer direct veel hulp om te lossen. Zelf hebben we gezien dat de spullen op de goede plek terecht zijn gekomen. Kerkelijke instanties weten waar de nood het hoogst is. Zij verkopen het gebrachte materiaal, waarmee weer andere noodzakelijke hulp wordt gefinancierd. En mensen die het echt nodig hebben en geen geld hebben, krijgen spullen gratis. Zeker waard om nog eens een keer te gaan!”

 

Vele handen maken licht werk.